Voetbal, Salsa Ceviche, Ziek en weer beter..

Buenos Dias!!

Hai lieve mensen! Ten eerste heel erg bedankt voor jullie lieve reacties allemaal, echt heel leuk om te lezen!

Ik maak zoveel mee in een week dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen. Maar laat ik eerst maar even zeggen dat het heel goed met me gaat! Ik vind het hier nog steeds helemaal super, elke dag zie ik weer dingen waardoor ik me weer besef dat ik wel echt ver weg ben. Er is hier bijvoorbeeld elke dag wel iets aan de hand, dan vieren ze de dag van de bloemen en de babies, dan zijn er katholieke optochten door de stad met allemaal nonnen en monniken en de volgende dag is er een demonstratie. De mensen lijken hier sowieso veel meer op straat te leven, op elke hoek van de straat zie je wel een wagentje met een bejaard vrouwtje erachter die sigaretten en snoep verkoopt. Ook zijn er verschrikkelijk veel kinderen die schilderijtjes, kaartjes of eten verkopen of je schoenen willen poetsen. Wij zien er waarschijnlijk zeer ´doelgroeperig´uit en dat maakt dat we om de paar stappen aangesproken worden. Het is best moeilijk om ze steeds teleur te stellen maar het schijnt dat wanneer ze veel geld op een dag verdienen vervolgens niet naar school gaan. Toch maakt dat het er niet makkelijker op, sommige zijn echt nog zo jong dat je verdrietig wordt wanneer je er te lang bij stil blijft staan hoe weinig kansen die kinderen krijgen.
Gelukkig zijn er ook veel dingen waar ik wel blij van word!
Zo zijn we vorige week woensdag naar een voetbalwedstrijd geweest tussen Cusco (Cincano) en een Argentijnse club. Dat was echt heel leuk! Het stadion is vlak bij ons huis en alle straten er naar toe waren afgezet zodat de straten bedekt waren met rood-witte shirtjes, hoedjes, en heel veel eten en drinken! Volledige barbeques werden op straat gehouden zodat je een heerlijk spìesje runderhart kon eten.Echt heel Cusco is ineens helemaal in de ban van hun club en de tribunes zitten vol met behoorlijk fanatieke supporters inclusief vuur, toeters en ruzies. Deze fanatiekelingen worden helaas wel keer op keer teleurgesteld omdat hun club eigenlijk helemaal niet zo goed is. Ondanks dat veel spelers ook in het nationale team van Peru zitten zorgt dat er niet voor dat ze eens winnen. Dus ook deze keer verloren ze met 2-0.. Beetje jammer, maar desondanks was het een hele ervaring! Het stadion ligt midden in de stad en achter de tribunes zie je de prachtige bergen er boven uit steken. Verder kwamen er heel veel mensen langs met popcorn, nootjes, hamburgers en een paar ondefinieerbare dingen. Kortom, een hele leuke ervaring, we gaan zeker nog een keer!
Naast Spaanse les organiseert de school ook allemaal andere dingen op gebied van cultuur. Zo zijn we vrijdag, na Spaanse les, Ceviche wezen eten met Neto (dat is zowel de zoon van Dina als onze leraar Spaans) en andere docenten en studenten van de school in een heuse ¨Cevicheria¨. Ceviche is rauwe vis in limoensap met zeewier erop, het is een echt Peruaans gerecht, en wij vonden het jammergenoeg ook niet zo lekker als de lokale bevolking. Als voorgerecht hadden we een heerlijke soep met een harige mossel erin met een doorsnede van 12 cm, ook niet helemaal mijn favoriete gerecht... Maar je moet alles proberen he!
Daarna zijn we naar een zwarte markt geweest waar je werkelijk alles kon kopen voor helemaal niks. Was heel leuk om daar heen te gaan, er liepen namelijk alleen maar lokale mensen rond en helemaal geen toeristen. Ik heb er een slof sigaretten weten te bemachtigen voor 10 Sol (dat is E 2,50 voor 10 pakjes sigaretten) dus sorry pap, maar ik wacht nog even met stoppen met roken..
De dag er na hebben we salsa-les gehad. Het is not-done om in Zuid-Amerika geen salsa te kunnen dansen dus moesten wij er ook maar aan geloven. (Tot nu toen ben ik not-done) Gelukkig was het wel heel leuk en gaan we volgende week weer. Doen we ook nog iets aan sport. Niet dat we helemaal geen beweging hebben hoor, we lopen elke dag een kwartier naar school en door de hoogte is dat nog best een hele tocht. Doordat het hier zo hoog is zit er bijna geen zuurstof in de lucht en met al die trappen hier voelen we ons soms niet zo jong als we er uit zien ;-)
Verder heeft de hoogte (of de ceviche?) er waarschijnlijk ook voor gezorgd dat ik zaterdag heel erg ziek ben geweest. Zoals meerdere van jullie weten is mijn lichaam er nogal een fan van om ziek te worden als ik op reis ben en dit keer werd er natuurlijk geen uitzondering gemaakt. Dat was echt geen pretje in een toch nog een beetje vreemd huis met niet je echte familie om je heen. Ik heb de hele dag niets binnen kunnen houden (nog geen thee) en had ook koorts en verschrikkelijke buikpijn. Ik heb me zelden zo ziek gevoeld maar ik ben ook zelden zo snel weer opgeknapt! Wat dat betreft geloof ik nu wel een beetje in die Inca-geneeswijzes. Mama Dina heeft me Coca-thee (jaja, met echte cocabladeren) gegeven en de volgende dag was ik alweer bijna helemaal beter. De hele familie en Wiesje waren sowieso allemaal zo lief voor me, dat heeft vast ook geholpen! Helaas heb ik daardoor niet kunnen Quad (niet squad, oeps..) kunnen rijden zaterdag, maar dat is nu verplaatst naar volgende week zaterdag.
Verder staan voor deze week nog op het programma: donderdag: kookles van Dina, vrijdag: salsa les, zaterdag: Paardrijden in de bergen!!!!! Whoehoe, nu al zin in! en zondag naar Pisaq, een plaatsje in de buurt, dus hoe dat allemaal was lezen jullie de volgende keer!

Liefs uit Cusco!